یک روز برفی/سپیده عمونیا سماکوش

من علی عمونیا آموزگار چند پایه هستم و حدود بیست و هفت سال سابقه کاری دارم و در آموزش و پرورش منطقه بندپی شرقی مشغول انجام وظیفه هستم. حدود ده سال سابقه کار داشتم و معلم چندپایه بودم. 

مبحث دایره، قطر و شعاع را برای دانش آموزان کلاس سوم که تعدادشان پنج نفر بود، تدریس کردم. 

بعد از یک هفته از آن ها سوال پرسیدم و متوجه شدم که از میان این پنج نفر ، دو نفر مبحث دایره، شعاع و قطر را به خوبی یاد نگرفتند و در این قسمت مشکل دارند. 

با خود فکر کردم که برای حل این مشکل باید چکار کنم. 

در یک روز برفی که حدود شش سانتی متر برف به زمین نشسته بود با خود فکر کردم که اکنون بهترین فرصت برای حل این مشکل است چرا که دانش آموزان به بازی علاقه شدیدی دارند و بسیاری از چیز ها را با بازی یاد می گیرند.

 تصمیم گرفتم که بچه ها را به حیاط مدرسه ببرم و از طریق بازی با برف این مبحث را دوباره تدریس کنم. 

با کمک بچه ها یک پرگار با دو چوب نازک پانزده سانتی متری و یک تکه نخ ساختیم. بعد یک زمین صاف را برای این کار انتخاب کردیم که پوشیده از برف بود. برف همچنان می بارید و منظره بسیار جالب نمایانگر بود. 

سر یکی از چوب هایی را که با آن ها پرگار ساختیم، با چاقو تراشیدم تا بچه ها اشتباه نکنند و آن را نوک سوزنی پرگار معرفی کردم و سر چوبی را که نتراشیدیم نوک مدادی پرگار معرفی کردم. 

ابتدا با پرگار دایره بزرگی کشیدم و بعد قسمت های کم رنگ دایره را با دست به کمک بچه ها پررنگ کردیم. سپس برف وسط دایره را با دست خالی کردیم و به جایی رسیدیم که هیچ برفی نبود و آن را مرکز دایره معرفی کردم. به بچه ها گفتم که دایره قطر و شعاع هم دارد که قطر دوبرابر شعاع است. به دانش آموزان گفتم که یک خط کش بیاورند. یک قطر کشیدیم و آن را با خط کش اندازه گرفتیم و قطر ده سانتی متر شد . به دانش آموزان گفتم که  وقتی قطر ده سانتی متر است پس شعاع پنج سانتی متر است و همیشه قطر دو برابر شعاع است.

 من با این کار توانستم دایره ، قطر و شعاع را به دانش آموزان آموزش دهم و این یک تجربه کاری بوده که دانش آموزان هرگز فراموش نمی کنند.