بیست عروسکی/مینافدایی

به نام خداخانم فاطمه غواصی معلم پایه ابتدایی با 25 سال سابقه کار و 4 سال تدریس در پایه ی سوم ابتدایی در شهرستان فریدونکنارتجربه ی خود را اینگونه بیان می کنند:تجربه ای که برایتان بیان میشود مربوط به 6 سال گذشته است.تعداد کمی از دانش آموزانم در درس املا دچار مشکل شده و بی انگیزه بودند: تصمیم گرفتم برای تشویق آنها و علاقه مند کردنشان به این درس در دفترهایشان بیست هایی به شکل عروسک طراحی کنم, ابتدا بیست ها را در دفتر هنر آنها می کشیدم و دانش آموزان بسیار استقبال می کردند بدینصورت دانش آموزان ضعیف هم می توانستند بیست عروسکی در دفترشان داشته باشند.دانش آموزان این بیست هارا رنگ آمیزی می کردند و تلاششان برای گرفتن بیست در درس املا بالا رفته بود.علاوه بر این به آن ها املای پای تخته ای می گفتم. یا آنان را در درس املا گروه بندی می کردم و دانش آموزان ضعیف را با دانش آموزانی که در املا قوی تر بودند در یک گروه قرار می دادم بدین ترتیب دانش آموزان خودشان ایراد های املایی شان را در گروه رفع می کردند واز تعاملی که باهم داشتند املای درست و خوش خط نویسی را بهتر رعایت می نمودند.خانواده ها نیز ازین طرح استقبال کردند و دفتر املا را بعنوان یادگاری نگه می داشتند.با انگیزه دادن به دانش آموزان ضعیف و تشویق های کلامی, ارتباط صمیمی با آنها پیدا کردم.با خانواده ها ارتباط برقرار کردم و طی جلساتی که با آنان داشتم توانستم املا را در دانش آموزان ضعیف ام تقویت کنم.بعد از مشاهده پیشرفت آنان را سرصف تشویق کرده و هدایایی به آنان دادم.با اعمال این شیوه شاهد پیشرفت و دریافت نمرات خوبی از جانب آنان در درس املا بودم.بهار 95