مسابقه: رقابت اعضای هر گروه با خود / بهزاد یدالهی 1
مهدی تقی پور حیدری | سه شنبه, ۳۱ فروردين ۱۳۹۵، ۰۷:۳۲ ب.ظ
آقای علی کبودتبار فیروزجایی- آموزگار دوره ابتدایی – 25 سال سابقه
در سال تحصیلی 82-1381 در دبستان شهید احمدزاده ، روستای
درازکَش از توابع بخش بندپی شرقی ، آموزگار پایه پنجم بودم.
آنجا کلاسها مختلط بود و 19 دانش آموز داشتم.
مشکل کلاس این بود که حدود 6 یا 7 دانش آموز در همان ابتدای
سال ضعیف بودند که البته دانش آموز قوی نیز در کلاس بودند.بعد از گذشت یک ماه و
نیم از شروع مدرسه فکر کردم که برای اینکه دانش آموزان ترغیب شوند و تشویق شوند به
خوانش و مطالعه کتاب ، عنوان مسابقه را در کلاس مطرح کنم.
به بچه ها گفتم که میخواهم 3 دوره امتحان علمی در کلاس
برگزار کنم و آنهایی که پیشرفت داشته باشند جایزه ای هم برای آنها در نظر میگیرم.
دانش آموزان را به 4 گروه تقسیم کردم و نمرات 18 تا 20 را
در یک گروه و 16 تا 18 را در یک گروه و 10 تا 15 را در یک گروه و زیر 10 را در یک
گروه قرار دادم.
*(هر گروه با خودش رقابت میکرد) نه با کل کلاس ، چون حس رقابت از بین می رفت.
پایان هردوره نمرات را میخواندم و نفرات برتر را اعلام
میکردم.
در همان ابتدا متوجه شدم که بچه های ضعیف رغبتشان بیشتر شد
و رشد خوبی در نمرات داشتند و شاید این عنوان (مسابقه) و (رقابت درون گروهی) عاملی
شد که آنها تلاش بکنند و رغبت داشته باشند.
دانش آموزان ضعیفی که نمرات 1 و 2 میگرفتند بعد از این دوره
مسابقات نمراتشان به 13 و 12 رسید و سطح علمی کلاس تقریبا یک دست شد.
