دخترک بازیگوش/کلثوم خرم گاه
مهدی تقی پور حیدری | شنبه, ۴ ارديبهشت ۱۳۹۵، ۰۱:۴۹ ب.ظ
جعفر گت بابایی هستم، متولد 1342 از شهرستان
بابلسر. پس از کسب مدرک کاردانی در رشته آموزش ابتدایی به استخدام آموزش و پرورش
شهرستان شهریار درآمدم. بعد از پنج سال با انتقالی به شهرستان بابلسر، در مدارس
شهرستان اعم از روستا و شهر مشغول به کار شدم. در طول سالهای خدمتم تجربیات زیادی
کسب نمودم که می توانم به یکی از آنها که در بعد آموزشی است اشاره کنم. در
یکی از سالها ...
در پایه چهارم تدریس می کردم، دانش آموزی داشتم به نام الهام که دانش آموز
بسیار باهوش و زرنگی بود اما متأسفانه با دانش آموزان دیگر سازگاری نداشت و هنگام
تدریس به خصوص در درس ریاضی که مجبور بودم چندین بار یک مسئله ریاضی را تکرار کنم،
او اصلاً توجه نمی کرد و گاهی اوقات با دانش آموزان دیگر نیز درگیر می شد و
مشکلاتی برای کلاس به وجود می آورد. بعد از مدتی با دانش آموز مورد نظر صحبت کردم
و علت کار او را جویا شدم. او صراحتاً به من اعلام کرد که وقتی شما تدریس می کنید
و چند بار یک درس را تکرار می کنید، برای من خسته کننده است. من همه اینها را بلدم
و نیازی نیست که چندبار گوش بدهم و توجه کنم. واقعاً کلاس برای من خسته کننده
است، نمی توانم در این کلاس بنشینم. من بعد از صحبتهای ایشان، فکر کردم و با خود
گفتم حتماً مشکلاتی در کلاس وجود دارد که باید برطرف شود. این مشکل را با همکارانم
و گروههای آموزشی مدرسه در میان گذاشتم و نهایتاً تصمیم گرفتم کتابهای کمک
آموزشی که مسائل بیشتری در مورد کتاب داشته باشد برای ایشان تهیه کنم و ایشان
با انجام این تکالیف که به نظرم سنگین تر از تکالیف کتاب بود بتواند دانش خود را
پربارتر کند. همین کار را کردم و چندین کتاب کمک آموزشی که در آن موقع به آسانی در
دسترس نبود، تهیه کردم و در اختیار وی قرار دادم و با نظارت خودم و خانواده دانش آموز
سعی کردم ایشان علاوه بر کار کتاب به کارهای دیگری هم بپردازد. این موضوع برای من
درس مهمی بود که یک معلم باید حتماً تفاوتهای فردی دانش آموزان را درنظر بگیرد
و این را بداند که هیچ دانش آموزی مثل دیگران نیست و هر کسی به اندازه خودش نیاز
به توجه دارد.
- ۹۵/۰۲/۰۴