آب سیاه/زینب رستمی

من زینب سالاریان معلم شهرستان نور هستم و در شهر رویان مشغول به کارم و 19 سال سابقه تدریس در پایه های ابتدایی و به خصوص سال چهارم را دارم. مدتی می شد که من در هنگام تدریس درس ریاضی در کلاس درس متوجه مشکل یکی از دانش آموزانم به نام زینب شدم. زینب مشکلات خانوادگی زیادی داشت و پدرش هم قطع نخاع بود . زینب ذر کلاس ریاضی در دیدن اعداد با مشکل مواجه بود و مثلا عدد 3 را 1 می دید و... روزی با او در این مورد صحبت کردم و زینب به من گفت که چند سال پیش چشمانش ضعیف بوده و هم اکنون دکترها گفته اند که بهبود یافته است ولی من چندبار دیگر هم متوجه مشکل بینایی او شدم و با همکاری مدیر مدرسه(خانم حسینی) و خانواده اش او را به نزد چشم پزشک بردیم و پزشک پس از معاینه او گفت که هر دو چشم او مبتلا به آب سیاه شده است و باید هرچه زودتر جراحی شود وگرنه بینایی اش را از دست می دهد و چون خانواده اش در این زمینه از نظر مالی مشکل داشتند با کمک مدیر مدرسه و سایر همکاران توانستیم یک چشم او را جراحی کنیم و چند ماه بعد چشم دیگر او نیز مورد جراحی قرار گرفت و بینایی اش را به طور کامل به دست آورد. از آن به بعد زینب به من علاقه ی زیادی پیدا کرد و هم اکنون در مقاطع بالاتر مشغول به تحصیل است. یک معلم خوب باید مانند یک مادر خوب نکته سنج باشد و دقیق نگاه کند و ایرادها را ببیند و سعی در برطرف کردن آن ها داشته باشد.