یک معلم،دو تجربه/فاطمه فیاضی/الهه مقیمی

به نام یزدان پاک تجربه آموزرشی سرکار خانم مریم ریاضیان خانم مریم ریاضیان  آموزگار پایه اول ابتدایی دبستان دخترانه شاهد چالوس در یک روز زیبای بهاری من و دوستم را در کلاس درس خود پذیرفت و دو تجربه خود یکی در زمینه آموزشی و دیگری تربیتی را برایمان بازگو کرد که در ادامه آن را از زبان خودشان خواهیم خواند: "مریم ریاضیان هستم آموزگار پایه اول شهرستان چالوس ،دبستان ابتدایی شاهد.25سال سابقه خدمت در آموزش و پرورش را دارم که 12 سالش را پایه اول تدریس می کنم.اولین تجربه ای که میخواهم برایتان  صحبت کنم تجربه تربیتی است به یاد دارم پند سال پیش در همین مدرسه یک روز صبح که به مدرسه آمدم متوجه شدم که کفش یکی از بچه ها پاره است بعد از درس آهسته صدایش کردم به او گفتم: کفشت پاره است رفتی خانه با مادرت صحبت کن و بگو برایت یک کفش دیگر بخرند.فردای آن روز دوباره دیدم با همان وضعیت آمد دوباره صدایش کردم و به او گفتم: چرا کفشت را عوض نکردی او گفت: خانم ما پول نداریم تا بتوانم یک کفش دیگر بخرم مادرم گفته فعلا این پایت باشد تا به وقتش.خیلی ناراحت شدم از اینکه دانش آموز چنین وضعیتی دارد و دانش آموزان دیگر هم دائم به او می گفتند که چرا کفشت پاره است.برایم جای فکر به وجود آورد وقتی وارد دفتر شدم پرس و جو کردم و دیدم در دفتر چسب داغ موجود است.دو زنگ بعد چسب داغ را به کلاس آوردم و آن را به برق زدم بچه ها کنجکاو شدند و من به آن ها گفتم که این چسب داغ یا چسب حرارتی است که گرم می شود و سپس قابل استفاده است و استحکامش زیاد است.بچه ها گفتند:میخواهیم کاردستی درست کنیم؟ گفتم یک نوع کاردستی است ولی مربوط به وسایلی است که خودمان داریم.هر کس نظری داد.من کفشمرا در آوردم.یک گوشه کفشم را طوری نشان دادم که انگار پاره است و و گفتم: میخواهم گوشه کفشم را چسب بزنم اینطوری باعث می شود که کفشم بیشتر دوام بیاورد و بیشتر بتوانم از آن استفاده کنم بچه ها اول خندیدند و خوششان آمد برای بعغضی نیز جای تعجب بود.بعد از این که این کارم تمام شد گفتم: هر کس فکر می کنه کفشش پاره است بیاید بی ایستد من کفشش را چسب بزنم .این کار باعث شد آن دانش آموز که کفشش پاره شده بود حداقل برای یک ماهی از پارگی کفشش نجات پیدا کند و بتواند آن را دوباره بپوشد. تجربه دیگری که دارم این است که ما معلمان پایه اول با بچهایی که از آمادگی وارد دبستان می شوند به خصوص وقتی آموزش لوحه ها را شروع می کنیم بیشتریبن مشکلی که با آن روبرو هستیم عدم تمرکز است.در یک کلاس 30 نفره ارائه تمرین به دانش آموزان در این زمینه و مدیریت زمان بسیار مشکل است.بعد از مطالعاتی که در این زمینه داشتم دیدم بیشتر آن ها تمرینی را مثل ورزش دارت و پرتاب توپ در سبد و مانند این ها را برای بالا بردن دقت و تمرکز در دانش آموزان پیشنهاد می کنند.بعد از فکر کردن به این موضوع  به این نتجه رسیدم که کاری که بچه ها هر روز در کلاس انجام می دهند این است که آشغال های زیر پایشان را جمع کرد ه و به سطل زباله می ریزند.فلش هایی را کف کلاس روبرو ی سطل آشغال چسباندم به بچه ها گفتم از این به بعد هر کس آشغال های خودش را مثل کاغذ،مثل پاکت شیر،لیوان یکبار مصرف و از این طور زباله ها را میخواهد در سطل زباله بی اندازد باید روی آن علامت که روی موزاییک گذاشتم بی ایستد و پرتاب کند حتی اگر چند بار هم طول کشید و موفق نشدید اشکالی ندارد و بعد از مدتی فاصله را از سطل آشغال با فلش ها بیشتر کردم دو تا مزیت داشت اول اینکه کلاس همیشه تمیز بود و دوم اینکه  بچه هایی که دقت و تمرکز نداشتند با تکرار تمرین بهتر شدند. فاطمه فیاضی ، الهه مقیمی علوم تربیتی،گروه 12