اهمیت عواطف در کودکان( صابر محمد جانی1)

   این تجربه مربوط به خانم معلمی{از مدرسه شهید عباس پور باغدشت} میشود که در کلاس درس خود با دانش اموزی روبرو شد که به درس و فعالیت های مدرسه علاقه ای نشان نمیداد و همیشه در گرفتن نمرات پایین شهرت داشت او حتی در دوستی با همکلاسی های خود علاقه ای نشان نمیداد و  گوشه گیر و بیمیل و رغبت بود,

   و معلم نیز بعد از مدتی با مشاهده وضعیت ثابت این دانش آموز در گرفتن نمرات پایین و عدم پیشرفت او در یادگیری ,تصمیم گرفت با والدین آن دانش آموز ملاقات کند ,در روز ملاقات معلم  مشکلات دانش آموز خود را به والدینش  ذکر کرد اما متوجه شد که پدر مادر این دانش آموز{ابوالفضل محمدنیا}اختلاف سنی بالای با این کودک داشته و در اهمیت و توجه به کودک خود کم کاری میکردند,  معلم بعد از ملاقات با والدین نیز تغییری را در رفتار دانش آموز خود مشاهده نکرد.

    او بااین بی توجهی سهلی  که آن را از مسن بودن والدین کودک میدانست با عدم پیگیری و توجه به وضعیت درسی کودک خودشان, تصمیم گرفت با یکی از خاله های دانش آموز که از نظر عاطفی وسنی به کودک نزدیک بود دیدار کند{شناخت بیشتر اهالی و معلمان از یکدیگر}  و مسئله را با او درمیان بگذارد که باید توجه بیتشری به ابوالفضل شود معلم خود نیز رفتار خود را با ابوالفضل صمیمانه کرد تا او در کلاس درس احساس تنهایی نکند  و این چنین توانست ابولفضل را اهسته اهسته به سطح خوبی برساند و اورا از گوشه گیری دور کند و رغبت و انگیزه را نسبت به درس و زنگی در او بیشتر کند او نیز توانست آن سال تحصیلی را با موفقیت پشت سر بگذارد و در کلاس درس معلم دیگر نیز یکی از شاکردان برجسته کلاس خود شود.{صابر محمد جانی1}